Laseroterapia wysokoenergetyczna K-LASER w regeneracji powysiłkowej

Laseroterapia wysokoenergetyczna K-LASER wykorzystuje światło laserowe o różnych długościach fali i modulowanej mocy w celu indukowania fotobiochemicznej odpowiedzi w tkankach miękkich. Terapia wpływa na przebieg procesów regeneracyjnych po intensywnym wysiłku fizycznym poprzez aktywację mechanizmów naprawczych na poziomie komórkowym i tkankowym.

Mechanizm działania biologicznego:

  • Zwiększenie syntezy ATP w mitochondriach pod wpływem absorpcji światła przez oksydazę cytochromu c
  • Zwiększenie przepuszczalności błon komórkowych, prowadzące do przyspieszenia transportu jonów, aminokwasów i substancji odżywczych
  • Stymulacja proliferacji fibroblastów i miofibroblastów, co przyczynia się do przyspieszenia naprawy mikrouszkodzeń mięśniowych oraz przebudowy macierzy zewnątrzkomórkowej
  • Wzrost angiogenezy i poprawa perfuzji tkankowej, co prowadzi do lepszego dotlenienia struktur mięśniowo-powięziowych
  • Aktywacja układu limfatycznego, wspierająca eliminację metabolitów powysiłkowych, w tym mleczanów i cytokin zapalnych
  • Działanie przeciwzapalne poprzez modulację ekspresji mediatorów zapalnych, takich jak TNF-α, IL-1β i prostaglandyny

 

W wyniku powyższych mechanizmów dochodzi do redukcji wtórnych zmian zapalnych, zmniejszenia stresu oksydacyjnego oraz poprawy integralności strukturalnej i funkcjonalnej tkanek miękkich. Terapia może być stosowana jako element protokołu regeneracji mięśniowo-ścięgnowej u osób poddawanych obciążeniom fizycznym lub w profilaktyce przeciążeń.

Zastosowanie K-LASER w leczeniu bólu ostrego

Laseroterapia wysokoenergetyczna K-LASER znajduje zastosowanie w leczeniu zespołów bólu ostrego o podłożu pourazowym, przeciążeniowym lub zapalnym. Dzięki możliwości pracy w trybie ciągłym i impulsowym oraz doborowi precyzyjnych parametrów, możliwa jest modulacja przewodnictwa nerwowego i lokalnego stanu zapalnego w fazie ostrej.

Mechanizm działania w bólu ostrym:

  • Hamowanie przewodnictwa nocyceptywnego poprzez wpływ na włókna nerwowe typu Aδ i C oraz obniżenie potencjału błonowego neuronów aferentnych
  • Modulacja reakcji zapalnej poprzez zmniejszenie ekspresji prozapalnych cytokin (IL-6, IL-8, TNF-α) oraz zwiększenie poziomu przeciwzapalnej IL-10
  • Zwiększenie perfuzji kapilarnej, co umożliwia lepsze dostarczanie tlenu i substratów energetycznych do uszkodzonych tkanek
  • Stymulacja migracji komórek naprawczych, w tym leukocytów, monocytów i makrofagów
  • Redukcja obrzęku i wysięku tkankowego poprzez wpływ na układ naczyniowo-chłonny

Terapia laserowa we wczesnym okresie pourazowym przyczynia się do ograniczenia progresji zmian wtórnych, skrócenia fazy zapalnej i zmniejszenia intensywności dolegliwości bólowych bez ryzyka dodatkowej traumatyzacji tkanek.

Wskazania kliniczne:

  • Ostre entezopatie i mikrourazy struktur ścięgnistych
  • Skręcenia i naciągnięcia stawowe w fazie ostrej
  • Ostre zespoły bólowe kręgosłupa i stawów obwodowych
  • Pourazowe obrzęki tkanek miękkich
  • Stan po urazie tkanek miękkich bez przerwania ciągłości strukturalnej